کد مداحی و آهنگ مذهبی

امام حسیــــــــن علیه السلام در آخرین خطبه ی خود پیش از شهادت با بیانی بلیغ و رسا همگان را از مفتون شدن به دنیا و مغرور شدن به آن بر حذر داشت و فرمود :
(( ای بندگان خــــــــدا ! تــــــــــقوای ااــــهی پیشه سازید و از دنیا حذر کنید . ( فریفته نشوید ) ، اگر دنیا برای کسی باقی می ماند و کسی در دنیا جاودان بود ، پیامبران الهی سزاوارترین مردم به جاودانگی و برتر به رضا و خوشنودی و راضی تر به قضاء الهی بودند . ولی خداوند دنیا را محل آزمایش مردمان قرار داده و اهل آن را برای فنا خلق فرموده ، هر چیز جدیدی در دنیا کهنه می شود و نعمت های آن از بین می رود و شادی های آن به تلخی تبدیل می شود . دنیا منزل ماندن نیست بلکه محل توشه برگرفتن است . پس ( برای آخرت خود ) توشه برگیرید و بهترین توشــــــــه ها تـــــــــقوی است . تقوی را پیشه ی خود سازید تا رستگار شوید . ))

(1) حیاة الامام الحسین (ع) ، باقر شریف القرشی ، ج 3 ، ص 282

 به یاد کربلا دلها غمین است ،،،، دلا خون گریه کن چون اربعین است
 السلام علیکم یااباصالح المهدى (عج)
 السلام علیک یاامین الله فى ارض وحجته على عباده (یاصاحب الزمان آجرک الله)
 فرا رسیدن اربعین حسینی را به همه ی عاشقان حضرت ابا عبدالله الحســــــــین (علیه السلام ) تسلیت باد.
 سلام بر حسین و اربعینش، سلام بر اربعین و زائرانش! و سلام بر اندوه های دل آنان که به سوغات بر مزار کشتگان، عشق بردند و به مویه نشستند. به شوق زیارت صحن و سرای جان فزایت، اربعین شهادتت را به سوگ می نشینیم، یا حسیــــــــــــــــــــــــن!
  باز دلم خون شد و چشمم گریست
 آنکه درین روز چون من نیست کیست؟
 باز دگر باره رسید اربعین
 جوش زند خون حسیــــــــن از زمین
 غرق تلاطم شده بحر محیط
 یک سره درد است بساط بَسیط
 شد چهلم روز عزای حسیـــــن
 جان جهان باد فدای حسیـــــن
 یا بقیة الله،سیدی آجرک الله فی مصیبت جدک
 اللهم عجل لولیک الفرج
 دل‌هایمان بی‌تاب سالار شهیدان، و چشمانمان بر مظلومانه ترین شهادت تاریخ همواره درخشان و بارانی باد.
 یا حسیــــــن مظلوم

متفکّر و فیلسوف بزرگ ، حضرت علامه محمّد تقی جعفری ، رحمة الله علیه ، در تابستان 1376 ، در جمع تعدادی از خصّیصین ، عامل موفقیّت خود را در تحصیل و علم و ترویج معارف نورانی اسلام و موفقیتی که در شرح و تفسیر نهج البلاغه کسب نموده ، با خاطره ای تکان دهنده و الهام بخش ، نقل فرمودند ، که برای تمامی مشتاقان سعادت و رستگاری ، آموزنده و مفید فایده است .
توجه به این خاطره ، نقش شگفت انگیز ولایت و تمسّک به اهل بیت رسول الله ، صلی الله علیه و آله و سلّم ، را در پیشرفت و سعادت مندی ، مشخص می سازد .
حضرت علّامه قبل از ذکر خاطره ی ذیل ، اکیداً شرط فرمود که تا زمانی که معظّم له در قید حیات هستند ، نقل نشود . اینک که آن مرحوم به ملکوت اعلی پیوسته است ( آبان 1377) ، اصل خاطره به محضر مشتاقان ولایت تقدیم می گردد .
آن مرحوم فرمود : من توفیقی را که در زمینه ی تحصیل علوم و ترویج مبانی دینی کسب کرده ام ، از توجّه خاصّ مولای متقیّان علی بن ابی طالب علیه السلام ، نسبت به خودم می دانم .
در سال های جوانی و اقامت در نجف اشرف در یک شب گرم تابستان ، به دلیل گرمای بیش از اندازه و سختی اقامت در حجره ، دعوت مؤمنی را جهت پیوستن به جمع فضلایی که در بیت آن شخص بودند پذیرفتم . در آن جلسه شخصی که به طنز گویی و مزّاحی معروف بود و گرم کننده ی محفل دوستان ، طبق معمول به شوخی و بذله گویی پرداخت و اعلام داشت :
من عکس زیبای (( زنی شایسته )) از یکی از کشورهای اروپایی ، که در جراید چاپ شده ، با خود آورده ام تا دوستان حاضر در جلسه ببینند و قضاوت کنند . آن شخص از دوستان جلسه درخواست کرد بدون تظاهر به دینداری و تقدّس ، هر کس عکس را مشاهده کرد با صراحت و بدون تعارف بگوید بین یک لحظه ملاقـــــات و دیــــــــدار با امیرالمؤمنیــــــــــــن علیه السلام ، به طور حضوری ، و یک عمر زندگی زناشویی با صاحب این عکس ، کدامیــــــــک را بر می گزینـــــــد ؟
عکس آن زن را به نوبت به افراد نشان می داد و افراد هم هر کدام در فراخور برداشت و سلیقه ی خود از عکش نظری می دادند . معمولا افراد بیننده اظهار می داشتند حضرت امیر علیه السلام ، را که ان شاء الله در لحظه ی مرگ و عالم برزخ از نزدیک می بینیم !! امّا در این دنیا ، زندگی با این زن ، مفید است .
من پنجمین نفر بودم . وقتی خواست عکس را به من نشان بدهد طوفانی در قلبم به وجود آمد ، به خود لرزیدم و پیش خود گفتم : په آزمون حسّاس و بزرگی است !
آیا به راستی سزاوار است لحظه ای دیدار با علی بن ابی طالب علیه السلام ، آن مرد بزرگ را به شهوات مبادله کنیم ؟!
بدون این که عکس را ببینم از جا برخاستم و جلسه را ترک کردم و مورد اعتراض حاضران واقع شدم . امّا اعتنایی نکردم و خود را با ناراحتی به حجره رساندم .
درب حجره را باز کردم ، اما به دلیل نامناسب بودن هوا ، داخل نشدم . روی پله نشستم ، در حالی که سرم را به دیوار تکیه داده بودم به خواب رفتم . ناگهان خود را در سالنی نسبتاً بزرگ یافتم که تعدادی از علمای گذشته حضور داشتند و در صدر جلسه کرسی ای قرار داشت و حضرت مولا علی بن ابی طالب علیه السلام ، روی آن کرسی نشسته بودند ، قنبر غلام حضرت و مالک اشتر و ... نیز همراه آن حضرت بودند . حضرت امیر مرا مورد خطاب قرار داد و به نام ، به محضر خود فرا خواند . با شوق وصف ناپذیری از جا برخاستم ، لحظه ای خود را در آغوش آن حضرت دیدم ، آن حضرت مرا مورد لطف و محبّت قرار دادند . من نیز امام را با همان خصوصیّاتی که در روایات خوانده بودم دیدم و لذّت بردم .
در همین حال ، بیدار شدم و متوجّه شدم از لحظه ی نشستن در کنار درب حجره تا ملاقات و بیدار شدن چیزی حدود هشت دقیقه طول کشیده است . با حالتی وصف ناپذیر خود را به جلسه ی آقایان رساندم و دیدم همه سرگرم همان عکس هستند . به آنان گفتم من نتیجــــه انتخابم را گرفتم .
از آن لحظه به بعد ، این موفقیّت ها در زندگی علمی نصیبم گشت . (1)
_________________________________
1. ره توشه راهیان نور ، ج 22 ؛ ص 113-115.
برگرفته از کتاب رمز موفقیت بزرگان . ص 60.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام : ((خواسته های دل و هوسهای آدمی کشنده و مایه ی فتنه و زمینه ی رنجهاست . شهوات انسانها همچون سمومی کشنده است که آفت نهال انسانی است . لذّت آنی دارد و پشیمانی ابدی در پی خواهد داشت .خوشا به حال کسانی که از شهوات و هواها و هوسها ، خود را دور کرده اند و به مرحله تهذیب رسیده اند ! )) _____ نهج البلاغه ، خطبه ی 176
.:: اللهم عجـــــــــل لولیّک الفـــــــــــــرج ::.